Op deze pagina staan de belevenissen van Henk en Jannie van 2002. Deze informatie bereikt ons (familie) via gsm, sms, email of de post(duif). Dit zet ik (webmaster) dan direct in deze rubriek.
|
Kamperveen, 1 september 2002 |
Vertrek vanuit Kamperveen om
15:35 lokale tijd. |
|
|
Breda, 2 september 2002 |
Zondagavond aangekomen in Breda. In deze stad hebben ze een hapje gegeten en hebben ze een hotelletje opgezocht. |
|
Nederland, 3 september 2002 |
Daniel kon het niet laten om ze te bellen om te vragen waar ze zijn waren. Ze zaten ondertussen in midden frankrijk. Aldaar had Jannie te maken met motorische probleempjes. De motor wou niet meer starten omdat de accu leeg was gelopen. Een en ander was het gevolg van het aan laten van het parkeerlicht. Inmiddels is dit probleem verholpen. Verder hebben ze voor het eerst in de tent geslapen wat goed is bevallen. |
|
Italië, 16 september 2002 |
Ontvangen e-mail van Henk en Jannie: Hallo allemaal, |
|
Sicilië, 24 september 2002. |
Ontvangen e-mail van Henk en Jannie:
Hallo iedereen. De oversteek gemaakt vanuit het vaste land van
Italië naar Sicilië. Op dit moment zitten we in Siracusa. De motoren gisteren weggebracht
naar een Yamaha dealer voor een grote beurt en twee nieuwe achterbanden.We
gaan vandaag verder naar Pozzallo, vanaf hier kunnen we de oversteek maken naar Malta. Het is hier behoorlijk warm en zeker
met de motor kleren aan. Een complimentje voor Henk dat hij de dealer heeft
gevonden.We hebben Napels nog bezocht en ook Pompei. Erg indrukwekkend. We zijn
blij |
|
Malta, 30 september 2002 |
Ontvangen e-mail van Henk en Jannie vanuit Malta:
Nog even een snel berichtje. Wij moeten toch wachten, gelukkig hebben we
geen haast. Maar wachten moeten we nog leren. Het verhaal Libië gaat niet door.
Dit is te moeilijk, de mensen zijn zo vaag op de ambassade, we moeten een |
|
Egypte, 5 oktober 2002 |
Lieve allemaal, Hier een bericht vanuit Cairo. Vanuit Malta zijn we gevlogen naar Cairo. We zijn een week in Malta geweest en hebben dit eiland goed bekeken met de bus en motor. En zijn tot de conclusie gekomen dat het eiland volledig vol is gebouwd. Een boom hebben we niet kunnen vinden. Onze motoren ingescheept in een container, ongeveer 2 dagen werk. Deze zijn 5 dagen onderweg en we kunnen ze 11 okt. uit Alexandria weer ophalen.Zelf waren we met 2 uur in Cairo. Op dit moment zijn we flink cultureel bezig. Het is wederom erg indrukwekkend wat er opgestapeld is in de tijd van de farao's aan stenen. Het museum is ook heel erg de moeite waard. Het is hier redelijk rustig we dachten dat we alleen in het museum waren. De temperatuur is ongeveer 30 graden en is goed uit te houden. Als het goed is krijgen we vandaag de restanten van onze bagage,die op Malta achter waren gebleven. Verder zijn de mensen hier redelijk vriendelijk maar het is toch op letten met hun mooie praatjes. De groetjes van Henk en Jannie. |
|
Egypte, 12 oktober 2002. |
Ontvangen e-mail van Henk en Jannie vanuit Egypte:
Vandaag naar het havenkantoor geweest om te zien als de motoren al aangekomen waren maar helaas weer een illusie armer de boot was nog op zee. misschien zondag dan gaan we weer kamperen volgens de lonely planet zijn er wel een aantal campings in Egypte. verder alles ok. groetjes van de wereldreizigers
|
|
Egypte, 14 oktober 2002 |
Ontvangen e-mail van Henk en Jannie vanuit Egypte:
Er wordt hier een bibliotheek geopend waar heel veel wereldleiders bij zullen zijn. Straten zien nu al zwart van de politie en de straat wordt 3 x per dag geveegd en schoon gespoten.
|
|
Egypte, 24 oktober 2002. |
Ontvangen e-mail van Henk en Jannie vanuit Egypte:
Vandaag zijn we voor de zoveelste keer bij de douane geweest. Het ziet er naar uit dat we morgen alles geregeld hebben. De motoren zijn vandaag wel al uit de container gekomen en staan nu buiten de douane. Nu onze bagage nog. Het schijnt dat ze hier maar een ding per dag kunnen doen. Bij elke afdeling moet iedereen weer (smeergeld) hebben anders duurt het nog langer. We hebben een bedrijf in handen genomen die dit voor ons regelt want er is geen doorkomen aan zo. Het einde is in zicht. We zijn hier nu al 14 dagen in hetzelfde hotel. Ze raken al ons gehecht en noemen ons al bij naam. Wel gezellig. Als ik op het
strand ben dan is hier ook altijd een jongen van het hotel voor de thee en
koffie. Als hij even weg moet. Dan roept hij Jannie ik ben zo terug hoor. groetjes van de wereldreizigers
|
|
Egypte, 27 oktober 2002. |
Vandaag weer naar de haven geweest ze moesten nu de afmetingen van onze tent weten want daar moet belasting over betaald worden. Gisteren ging het over de binnenband die in onze bagage zat die wilden ze nog een keer bekijken misschien zat daar nog iets in verstopt. Zoals het nu lijkt wordt het hoofdstuk morgen afgesloten en kunnen wij gaan rijden. |
|
Egypte, 1 november 2002. |
We zitten nu in Luxor en hebben de tent opgezet op een leuke camping. Morgen gaan we weer oude stenen bekijken. Op de weg naar Luxor hebben we volledige politie begeleiding gehad. Op een gegeven moment hadden we voor en achter politie en tot onze grote verbazing voorop een tank. Maar dit was toevallig. je had ons moeten zien. Lachen man. |
|
Egypte, 1 november 2002. |
We zitten nu in Luxor en hebben de tent opgezet op een leuke camping. Morgen gaan we weer oude stenen bekijken. Op de weg naar Luxor hebben we volledige politie begeleiding gehad. Op een gegeven moment hadden we voor en achter politie en tot onze grote verbazing voorop een tank. Maar dit was toevallig. je had ons moeten zien. Lachen man. |
|
Sudan, 20 november 2002. |
Hallo allemaal, We zijn 11 november vanuit Aswan vertrokken uit Egypte richting Sudan met de boot naar Wadi Halfa. We gingen dus niet met het vliegtuig naar Ethiopie zoals het plan was. De motoren pasten niet in het vliegtuig. Er waren te weinig passagiers en dus hadden ze een kleiner vliegtuig genomen. Probleem dus. Wat gaan we nu doen. Wij aan overal informeren hoe de situatie in Sudan is om door te rijden. Dit was allemaal zeer positief. Hetgeen ook wel gebleken is.De bedoeling was om de trein te nemen van Wadi Halfa naar Kartoum. Tijdens het inschepen op de boot ontmoeten we nog twee motorrijders. Een Japanner en een Duitser, die elkaar in Cairo al ontmoet hadden. Met hun hebben we besloten om de tocht door de woestijn te maken.Later zijn er nog twee Russen met een jeep bijgekomen en twee fietsers uit Zuid Afrika. Die de fietsen op de jeep hebben geladen. Deze zijn maar een dag meegegaan want die hadden nogal haast en wij dus niet. we bleven nu met ons vieren over. Het was een fantastische tocht. Leuke gezellige jongens. Op de kaart staat een weg getekend die helemaal niet bestaat er zijn helemaal geen wegen. Gewoon de sporen volgen van de voorgangers en in de buurt van de Nijl blijven. We hebben ons verbaast over de gastvrijheid van de mensen en hoeveel dorpen er nog in de woestijn zijn. Elke dag hebben we bij familie,s onze tent opgezet. En meegegeten uit de grote pot. Mannen en vrouwen eten gescheiden. Dus voor Jannie bij de vrouwen en Henk bij de mannen. Jannie heeft zelfs al een keer tot Allah gebeden. Ze bakte er niets van tot grote hylariteit van de vrouwen. We hebben de route gereden van Wald Halfa naar Dongola, Abu Dom, en daar begon de asfalt weg naar Kartoum. De laatste 50 km van de woestijn konden we niet door vanwege het mulle zand. Dan haal je maximaal 5 km per dag. Deze kilometers hebben we met een pick-up afgelegd. De motoren handmatig op de zitplaatsen gezet. Mankracht genoeg een heel gemartel. Vandaag 20 november aangekomen in Kartoum in een goed hotel, Henk heeft de baard er weer afgeschoren en zich na 7 dagen gewassen. Op sommige plaatsen groeide volgens Jannie al gras. Jannie was ook niet erg fris meer.Maar Napoleon vond dat ook niet zo erg. We weten nu wel hoe belangrijk water is. Je bent in de woestijn alleen bezig met water te organiseren van de ene plek naar de andere. Voor de woestijnbewoners is dit een hard bestaan. Mensen zijn wel gelukkig en vrolijk. Morgen gaan we achter een visum aan voor Ethiopie en Kenia. NB. We zijn blij dat we Sudan niet hebben overgeslagen en we hebben een hele andere kijk op de moslims gekregen in positieve zin. Het gaat ons goed. Groetjes Jannie en Henk |
|
Sudan, 25 november 2002. |
Op dit moment staan we op een camping aan de Blue Nile in de hoofdstad van
Sudan overdag 35 graden en in de nacht 25 graden.We zijn de enigste gasten op dit moment maar er komen wel reizigers
langs om reiservaringen uit te wisselen. Vandaag naar de ambassade van Ethiopië geweest om te vragen hoever het met de visa was ze hebben ons beloofd dat dinsdagmorgen om 9.00 uur het allemaal klaar is, we gaan vanavond pakken zodat we direct kunnen vertrekken als we de visa hebbende motoren zijn nagelopen filters schoongemaakt, lucht dat was wel nodig de motoren begonnen al slecht te lopen. De gps bevalt nu prima we werken met de coördinaten die we invoeren als we ergens vaker naar toe moeten ook de andere reizigers geven coördinaten door van bv.een camping dan tuf je er zo naar toe. De ramadan is bijna afgelopen dan kunnen de mensen weer normaal eten en drinken overdag nu mogen ze pas om 18.20 uur beginnen met eten en drinken.Ook hier in Kartoun is de gastvrijheid enorm je bent overal erg welkom en je wordt gevraagd om mee te eten zelfs op straat iedereen eet in deze periode van de ramadan gezamenlijk. Zondag zijn we met een andere Nederlander uit Nijmegen wezen zwemmen in een club waar veel buitenlanders komen zoals medewerkers van artsen zonder grenzen en zakenlui en andere buitenlandse werkers.de route gaat morgen als volgt Kartoum-Garderef-Metema dit is de grensplaats in Ethiopië.Daarna gaan we door naar Gonder waar een Duitse motorrijder zich bij ons aansluit en gaan we naar plaatsen waar ze kerken uitgehakt hebben in de rotsen. Tot zover het laatste nieuws en de groeten van Henk en Jannie |
|
Ethiopië, 5 december 2002. |
Henk en Jannie hebben gebeld en zijn nu in Ethiopië.
De mensen zijn daar erg arm, honger hebben ze nog niet gezien. s´Ochtends zitten er al kinderen voor de tent omdat ze op het klapstoeltje willen zitten. Er zijn alweer nieuwe foto´s onderweg en een filmbandje. Ik (webmaster) zal mijn best doen om een stukje film op deze site te zetten.
Tot zover het laatste nieuws en de groeten van Henk en Jannie -Webmaster-
|
|
Ethiopië, 9 december 2002. |
Vanuit Addis Abbeda Het is niet te geloven dat we al in Ethiopië zijn. We zijn in een hele andere wereld verzeild geraakt. Vanuit Sudan, Khartoum zijn we vertrokken naar Gonder over heerlijke wegen. Soms haalden we een gemiddelde van 33 km per uur per dag. Dit is niet zo erg, dan zie je nog eens wat onderweg. Van Asfalt hebben ze nog nooit gehoord in Ethiopië. Als je vraagt is het een goeie weg met asfalt zeggen ze altijd ja. Dan is het misschien een stukje van 5 km en dat is het weer graffel. Onze eerste hotel in Ethiopië was wel heel bijzonder. Het leek meer op schapenhokken. We hebben onze tent
voor de Vanuit Gondor naar Axum gereden en een grote orthodoxe Ook hebben we hier kennis gemaakt met de armoede. Veel bedelaars en mensen met de gevolgen
van polio. Het is erg schrijnend om te zien, kinderen zonder fatsoenlijke kleren Vandaar uit zijn we in drie dagen naar Addis gereden volgens de berichten was het
allemaal high way en asfalt helaas alleen de laatste 200 km was slecht asfalt en de straat net zo breed als de zwartendijk. Langs de straat is
het een bedrijvigheid van koeien,ezels,geiten,schapen en boeren. We rijden
steeds door de hooglanden op een hoogte van 2000 tot 3500 meter. Dit is Gisteravond zijn we naar de Dutch Milkbar geweest in Addis dit is een meeting point voor
travellers en vanavond gaan we er eten. Henk heeft inmiddels een adres gevonden voor sigaren die waren
op. Wij hoeven nooit bang te zijn dat we alleen zijn. Als we ergens aan de weg ons brood op eten of we gaan De naam van het hotel is Bel Air hier blijven we 2 of 3 dagen. We gaan de visa halen voor Kenia op dit moment reizen we Aan de overkant van de rivier hebben we |
|
Kenia, 30 december 2002. |
Nairobi, Iedereen een heel goed en misschien een avontuurlijk 2003 toegewenst. Heel erg bedankt voor alle berichtjes die we mochten ontvangen per mail voor kerst en nieuwjaar. Het is toch een vreemd gevoel zover van huis met kerst. Dan is het extra leuk om berichtjes te ontvangen. Later meer over kerst. We zijn 4 dagen in Addis Abeba gebleven om visa´s te regelen, kaarten te versturen e.d. Er wonen heel veel mensen in de straat. Deze mensen hebben geen huis en geen baan. Op een plek in de stad liggen s,avonds wel 100 mensen bij elkaar te slapen. Veel bedelaars en ook kinderen die niks hebben en alleen zijn zonder ouders. Je ziet veel huizen gemaakt van golfplaat of gewoon een golfplaat schuin tegen een muur aan voor een klein beetje "comfort". We kijken onze ogen wederom uit.Gelukkig is het hier nooit zo koud, dit is dan een heel klein lichtpuntje. Op 13 dec. zijn we vertrokken richting Kenia. De wegen zijn nu allemaal van asfalt. Dit is wel
lekker. Maar we hadden een ander leuk plannetje bedacht. In het zuiden van
Ethiopie, de Omar vallei, hier wonen verschillende volkeren en hier zijn kleine De weg ernaar toe is graffel maar niet te moeilijk om te rijden. We hebben geslapen in Konso. De
volgende dag was het maar 65 km rijden voor we weer bij een asfaltweg zouden
zijn. We zijn compleet verkeerd gereden en over een weg gereden die niet op de
kaart staat. De weg werd steeds slechter en slechter. Uiteindelijk zijn we
200 km omgereden en er de hele dag over gedaan. Wel heel afgelegen simpele
hutjes gezien met mannen die met speren rond lopen en vrouwen met blote borsten. We De volgende dag weer 100 km in de truck met nog een lekke band en een kapotte dynamo. s'morgens om
6 uur De volgende dag konden we zelf weer rijden
over asfalt richting Nairobi. Onderweg prachtige vergezichten. De 250 km naar 1e kerstdag zijn we met Pino en Margo uit eten geweest in het Holiday
Inn hotel. Heel gezellig. Robert de duitse jongen is ook nog steeds bij ons.
Kerst in Nairobi is totaal anders.Het is er warm en we lopen in zomer kleren,
de winkels zijn niet versierd,geen muziek, gewoon net als anders. Wat dat 2e kerstdag hebben we afscheid genomen van Pino en Margot deze gaan
terug naar hun ziekenhuis en weer over die vreselijke weg. In februari als
onze kinderen weer terug gaan naar NL. zijn we uitgenodigd om met een oogartsenteam naar Sololo te vliegen. Naar het gebied waar Pino dokter
is. Deze oogartsen gaan hier 150 operatie's uitvoeren. Staar en andere oogproblemen. Wij mogen dan met hun mee om dit mee te maken. Dit is
toch geweldig. |
|
|